Aanvankelijk ervaart men het alleen zijn als onplezierig, als een gemis van warme relaties met anderen. Met voelt zich niet lekker in zijn vel en men trekt zich terug.
Hoe deze maatschappij eenzame individuen creëert
Men ontwikkelt negatieve gedachten. Men koestert verwachtingen over relaties die men niet ingelost ziet. De eigenwaarde daalt en men trekt zich als gevolg daarvan nog verder terug. Omdat alledaagse problemen nauwelijks meer gedeeld worden en het gevoel van geborgenheid afneemt, stijgt het stressniveau. Daardoor neemt de kans op conflicten met andere mensen toe. Er ontstaan gezondheidsklachten. Klachten die niet onder doen voor roken, ernstig overgewicht, langdurig overmatig middelengebruik of bewegingsarmoede.
Het sociaal en emotioneel isolement krijgt een structureel karakter. Het komt zover, dat mensen die dit proces van vereenzaming hebben doorlopen, niet meer bij machte zijn om nog op eigen kracht uit hun eenzaamheid te treden. Ze belanden aan de rand van de samenleving. Vereenzaming is meer dan een lastig privéprobleem dat bij het leven hoort. Het heeft ernstige gevolgen voor de kwaliteit van samenleven. Iedereen is betrokken partij. Hoe kan dat aangepakt worden? De lokale overheid heeft een belangrijke maatschappelijke rol om vereenzaming tegen te gaan. Ze kan actief zorgzame buurten tot stand brengen waar mensen wonen, leven, elkaar ondersteunen en zorg voor elkaar dragen.
Een stad en gemeente kan ontmoetingsplaatsen inrichten, met een eigen identiteit, die verknoopt wordt met de levensverhalen van de mensen die elkaar op die plek ontmoeten. Concreet gaat het over een dorpspunt of een buurtwinkel, zoals in Beveren-aan-den-IJzer in de Westhoek, waar een gezellige koffiehoek is ingericht.
Maar evengoed gaat het over een straat in Antwerpen-stad, waar mensen elkaar met zorgende ogen leren zien en de straat omvormen tot een Kangoeroestraat of een Koalabuurt. De straat, de buurt, is immers de plek waar mensen van elkaar kunnen zien of het goed gaat. Ze zitten er namelijk bovenop. Dichter kan niet. Voorwaarde is echter dat er een sterke sociale cohesie is in de buurt.
Een sterk, fijnmazig, sensitief sociaal weefsel van mensen die in de buurt wonen en leven, en dat het karakter krijgt van een ondersteuningsnetwerk. Als het er niet is — of het dient breder, fijnmaziger, sterker te worden gemaakt — kan het lokaal bestuur buurtgerichte zorg organiseren. Buurtgerichte zorg is een organisatiemodel voor geïntegreerde zorg waarin mantelzorg, burenhulp, vrijwilligerswerk, reguliere zorg en gespecialiseerde zorg complementair en op elkaar afgestemd worden ingezet.
Centraal daarin staat de buurtzorgregie. De regie houdt onder andere in om in de buurt ondersteuningsnetwerken uit te bouwen, noden te detecteren, hulpvragers toe te leiden naar de juiste zorgverstrekker, sensibiliseren, informeren, zorgen dat bijzonder kwetsbare mensen kunnen participeren…. Op basis van opgedane ervaringen en inzichten in de wijk adviseert de buurtzorgregisseur het beleid, vanuit het perspectief van de buurt.
Waar liggen kansen en opportuniteiten, capaciteiten en noden, lacunes in het gevoerde beleid, de basisdienstverlening, de basiszorg? Beleid dat erop gericht is om in Vlaanderen overal actief zorgzame buurten tot stand te brengen, is een integraal beleid.
Liefs, expat x - Duet relatiebemiddeling
Dat beleid focust zich tegelijkertijd op wonen, leven, werken, naar school gaan, vrije tijd invullen…. Dat integraal beleid komt tot stand met burgerparticipatie: van het informeren van burgers tot en met het geven van eigenaarschap en verantwoordelijkheid aan de burgers om zelf de dienstverlening te organiseren en te beheren, met ondersteuning vanuit het lokaal bestuur. Lokale besturen die in deze richting evolueren Peer, Oostende, Gent, Antwerpen, Genk, Leuven, Kortrijk, Zedelgem… , zijn niet toevallig gemeenten en steden die aan stadsontwikkeling doen.
Ze denken strategisch na over hoe ze willen dat hun gemeente of stad er binnen tien of twintig jaar uitziet. Daar zetten ze nu al een programma voor op. Wanneer een lokaal bestuur hierin succesvol is, evolueert haar bestuursstijl van gesloten en autoritair naar open, consultatief, participatief, delegerend, samenwerkend, ondersteunend en faciliterend. De co-creatie met de burgers op hun grondgebied is dan maximaal. De top drie wordt vervolledigd door emigranten die een beter klimaat opzoeken.
Uit de enquête blijkt dat expats vooral potentiële partners vinden op het werk en via collega's. Datingsites en -apps bezetten de vijfde plek, na ontmoetingen in het dagelijkse leven en tijdens het beoefenen van hobby's. Maar is het nu anders daten in het buitenland dan in België? De taalbarrière en cultuurverschillen steken het vaakst stokken in de wielen van een mogelijke relatie. In conservatieve Oost-Europese en Zuid-Aziatische landen spelen familie en de kerk een rol. In grootsteden is een geschikte partner vinden dan weer moeilijk, omdat iedereen zich er erg op werk focust.
Om die neiging te doorbreken, organiseert men in metropolen, zoals Londen, New York, Jakarta en Abu Dhabi, allerhande activiteiten voor single expats. In Angelsaksische landen, zoals Amerika en Australië, bestaat er een echte datingcultuur, die we in Vlaanderen niet kennen.
Een Vlaamse omschrijft haar ervaring met daten in Australië zo: "In België is daten vrijblijvend. Heb je een leuke tijd samen dan ga je opnieuw uit, anders niet. In Australië verloopt alles formeler. Oh, je drinkt? Liever niet dan'. Dat artificiële hindert een klik. Verder is seks hier voor velen een belangrijke motivatie om te daten en primeert het in het begin op elkaar leren kennen. In de VS is er een initiële periode waarin meerdere personen tegen elkaar afgewogen worden en men op meerdere paarden wedt.
Dit om de angst de verkeerde persoon te kiezen en tijd te verliezen, te beperken.
Blijf op de hoogte met onze nieuwsbrief
Er zijn meer ongeschreven regels. Een Vlaming is daar vrijer in. Verder vergemakkelijkt technologie het daten. De technologie vergroot de sociale cirkel met de hele wereld en is de perfecte manier om het kaf van het koren te scheiden. Ze bekijken de wereld niet door dezelfde brilglazen, maar delen wel het montuur, de context. Maar zet deze tendens zich verder in de datingpoel? Drie kwart van de ondervraagden ontkent dat ze zich in een expatbubbel bevinden. Vlaamse expats passen zich snel aan hun omgeving aan.
In hun ervaring zoeken vooral Fransen, Scandinaviërs en Britten landgenoten op.
- Lange afstandsrelatie;
- wat is dating Herve Belgie.
- Goede relaties houden ons gezond en gelukkig;
Vaak zijn er ook geen andere landgenoten op de bestemming. Enkel andere taal- en cultuurgenoten opzoeken, leidt tot vereenzaming. In mijn ervaring mengen Vlamingen zich onder mensen van alle nationaliteiten en verkiezen ze vaak lokale vrienden boven de expatgemeenschap. Ik kwam pas een andere Belg tegen wanneer mijn Amerikaanse vrouw een collega uit Gent kreeg", getuigt een Vlaming in Engeland.
Een Vlaming in Australië valt hem bij, maar specificeert dat Belgen deze vriendschappen vooral met andere westerlingen sluiten. Verder tonen de resultaten dat westerlingen samenhokken in landen met een taalbarrière, waar het Engels nog niet is ingeburgerd, zoals in China of andere Aziatische landen, en in gebieden waar een groot cultuurverschil heerst, zoals in Afrikaanse landen.
Deze antwoorden lijken ook de algemene veronderstelling dat expats een partner zoeken met dezelfde achtergrond, te weerleggen. Maar is dit ook zo?
- midlifecrisis partner Borgworm Belgie.
- gratis contactadvertenties Beringen Belgie.
- hoe ontmoet ik nieuwe mensen Aarlen Belgie.
- chatten met buitenlandse mensen Verviers Belgie.
- Buurtgerichte zorg bestrijdt vereenzaming?
- appen na een date Gembloers Belgie.
- gratis contacten Waregem Belgie.
Een kleine meerderheid van onze ondervraagden vindt een andere culturele achtergrond net een verrijking binnen een relatie. Waarden, normen en een gelijkaardig denkpatroon delen, is echter vitaal. Degenen die aangeven een partner met dezelfde achtergrond te zoeken, hechten belang aan een gedeelde socio-economische, culturele en academische visie. Relatie of de wereld?
De stelling dat het moeilijker is voor expats om een langdurige relatie op te bouwen, verdeelt onze ondervraagden in twee kampen. Twee derde gaat akkoord. De hoofdreden waarom de meesten de stelling onderschrijven, is de termijn van het expatverblijf. Het expatleven heeft een tijdelijk karakter en vraagt een integratieperiode die afhankelijk is van land tot land. Deze zaken creëren een voedingsbodem voor korte relaties en werken langdurige relaties tegen. Het andere kamp voert aan dat het gemakkelijker is om als mannelijke expat een partner te vinden in Aziatische, Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse landen.
Een Vlaming in Colombia getuigt, "In Colombia staan de potentiële partners in rij. Naast de taxus, het symbool van de onvergankelijkheid, zijn op begraafplaatsen uit deze tijd veel van deze bomen te vinden. Vriendschap was volgens de romantische levenshouding de belangrijkste vorm van loyaliteit die een mens kende.
Vrienden kiest men immers op grond van hun aard.
- Dekoloniseren België en Congo 60 jaar na de onafhankelijkheid eindelijk hun relatie? (MO)?
- Liefs, expat x?
- Eenzaamheid - forum lotgenoten?
- Romantiek (stroming)?
In samenspraak met gelijkgestemde vrienden kan de eigen grillige identiteit nog beter worden onderzocht. Ook de romantische liefde kenmerkt zich door een grote aandacht voor de karakters van de beide geliefden.